Fatih Sultan KAR

TÜRK SİYASET TARİHİNİN RENKLİ İSMİ ALİ TOPUZ'UN ARDINDAN

  • 0
  • 0
  • 1178
Yazı Boyutu

14 Ekim 1932 tarihinde Rize’nin Güneysu (Potomya) ilçesinin Selamet (Kanboz) köyünde dünyaya geldi. Ailesi, 1509 sayılı Rize şeriyye sicilinde  baba tarafından Topuzoğlu, anne tarafından Kandemiroğlu sülalerine dayanıyor.  Babası Mustafa Topuz, annesi Nazmiye Topuz’dur. Beş yaşına kadar köyünde yaşadı ve 1937-1938 yıllarında Jandarma astsubayı olan babasının memuriyeti nedeniyle Ağrı (Karaköse) ili'ninDoğubeyazıt ilçesi ve Patnos-Sarısu bucağında bulundu.

GÖÇEBE EĞİTİM
Kasım 1938'de yeniden köyüne döndü ve 1939-1940 yıllarında Selamet (Kanboz) Köyü’nün 3 sınıflı ilkokulunda birinci sınıfı okudu. İlkokul 2. sınıfı Zonguldak ili BeycumaBucağı'nda, 3. sınıfı Zonguldak il merkezi ve Safranbolu ilçesinde okuduktan sonra, tekrar köyüne dönerek, 4 ve 5. sınıfları komşu köy olan Adacami Köyü’nün ilkokulunda tamamladı. 1944-1945 yıllarında ortaokul 1.sınıfı Rize Ortaokulu’nda okuduktan sonra 2. ve 3. sınıfları Afyon-Sandıklı Ortaokulu’nda bitirdi. 1947-1950 yılları arasında lise öğrenimini Afyon Lisesi'nde yatılı öğrenci olarak tamamladı.

İSTANBUL BELEDİYESİ İMAR MÜDÜRLÜĞÜ’NDE ÇALIŞTI
1950 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesine girdi ve yükseköğrenimini 1957 yılında bitirerek, serbest mimar olarak çalışmaya başladı. 1957-1960 yılları arasında, önce İstanbul Belediyesi İmar Müdürlüğü'nde daha sonra İller Bankası İstanbul İmar Planlama Müdürlüğü'nde, İstanbul Nazım İmar Planı ve Uygulama İmar Planları üzerinde, ünlü Şehircilik Uzmanı Prof. Piccinato ile birlikte çalıştı. 1960-1961 yıllarında, ülkemizdeki büyük ölçekli ilk konut yapı kooperatifleri arasında yer alan, İstanbul Paşabahçe Deri ve Kundura Fabrikası İşçileri Konut yapı Kooperatifi'nin imar planlarını ve İstanbul Hilton İşçileri Konut Yapı Kooperatifi'nin hem imar planlarını hem de uygulama projeleri ile proje kontrollüğünü yapmıştır. Daha sonraları, çeşitli konut yapı kooperatiflerinin mimarı projeleri ile proje kontrollüklerini yaparak bu alanda deneyim kazanmıştır. 1961-1963 yılları arasında Balıkesir Ordudonatım Okulu’nda yedek subaylık görevini yerine getirmiştir. Türkiye Kızılay Derneği, Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu, Darülaceze Yardım Derneği gibi sosyal yardımlaşma kurumlarında uzun süre görev yapmış, ülkemizin ilk özel yaşlılar evi olan İstanbul Huzurevi'nin ve çok sayıda dernek ve kuruluşun kurucuları arasında yer alarak bu kurumlarda yönetim görevleri üstlenmiştir.

SİYASİ YAŞAMI 1950 YILINDA BAŞLADI
Üniversite öğrenimine başladığı 1950 yılında, Cumhuriyet Halk Partisi'ne (CHP) girerek siyasi yaşamına başlamıştır. CHP'nin çeşitli kademelerinde aralıksız olarak görev yapmış ve CHP adına önemli görev ve sorumluluklar üstlenmiştir. CHP’nin çeşitli kademelerinde görev yaptıktan sonra, 1970 yılında CHP İstanbul İl Başkanlığı'na seçilmiş ve üç buçuk  yıl bu görevi sürdürmüştür. Bu arada 1968-1973 yılları arasında İstanbul Belediye Meclis Üyeliği, İmar Komisyonu Başkanlığı ve Belediye Meclisi CHP Grup Başkanlığı görevlerini de sürdürmüştür. 1970 yılında toplanan CHP 20. Kurultayı’nın başkanlığını yürütmüştür. 1970-1971 yılları arasında bir yandan CHP İstanbul İl Başkanlığı'nı ve İstanbul Belediye Meclisi üyeliğini sürdürürken öte yandan, Mimarlar Odası Merkez Yönetim Kurulu üyeliği ve ikinci başkanlığı görevini de yürütmüştür. 1973-1977 yılları arasında iki dönem üst üste CHP İstanbul Milletvekili olarak TBMM'de görev yapmıştır. Bu görevi 1980 askeri müdahalesine kadar devam etmiştir. Bu dönem içinde CHP Parti Meclisi üyeliği, Merkez Yönetim Kurulu üyeliği ve Genel Sekreter Yardımcılığı görevlerinde de bulunmuştur.

İSKAN VE KÖYİŞLERİ BAKANLIĞI YAPTI
1973-1977 yılları arasında CHP tarafından kurulan üç hükümette de görev almıştır. 1974 yılında İmar ve İskân Bakanı, 1977 yılında Köyişleri Bakanı ve 1977-1978 yıllarında Köyişleri ve Kooperatifler Bakanı olarak görev yapmıştır. 1980 askeri müdahalesinden sonra, siyasi yasaklılık döneminde; yurtdışında inşaat işleri üstlenmek üzere bir kısım arkadaşı ile birlikte bir inşaat şirketi kurmuş, Suudi Arabistan ve Libya'da 1981-1985 yılları arasında büyük inşaat projeleri uygulamıştır. 1985 yılında Libya'da çalışırken geçirdiği bir trafik kazasında ağır biçimde yaralandıktan sonra yurtdışı inşaat işlerini tasfiye ederek Türkiye'ye dönmüştür.

ALTI KEZ MİLLETVEKİLİ OLDU
Siyaset yasaklarının kaldırılmasından sonra SHP'ye kaydolarak ikinci dönem siyaset yaşamına başlamış ve 1987 yılında yeniden İstanbul Milletvekili seçilerek TBMM'de görev almıştır. Bu dönem içinde, SHP Parti Meclisi üyeliği, Merkez Yürütme Kurulu üyeliği ve Genel Sekreter Yardımcılığı görevlerinde bulunmuş ve TBMM Bütçe Plan Komisyonu üyeliği yapmıştır. 1991 yılında yapılan milletvekilliği seçimine katılmayarak siyasal yaşamını bitirmeye hazırlanırken, kapatılan siyasi partilerin açılması gündeme gelmiş ve bu nedenle istemese de kendisini üçüncü dönem siyasal yaşamın içinde bulmuştur. 1992 yılında CHP'nin açılış çalışmalarına katılmış ve CHP'de Genel Yönetim Kurulu üyeliği ve Genel Başkan Yardımcılığı görevlerine getirilmiştir. CHP ile SHP'nin bütünleşme çalışmalarında çok aktif görevler üstlenmiş ve CHP çatısı altında sağlanan bütünleşmeye dönük katkılarda bulunmuştur. 1995 yılı başlarında Türkiye İş Bankası Yönetim Kurulu üyeliğine seçilmiş ve bu görevi 24 Aralık 1995 tarihine kadar devam etmiştir. 24 Aralık 1995 tarihinde 4. kez İstanbul Milletvekili seçilmiştir. CHP Parti Meclisi üyeliği, Merkez Yönetim Kurulu üyeliği ve Genel Başkan Yardımcılığı görevlerinde bulunmuştur. 3 Kasım 2002 tarihinde 5. kez İstanbul Milletvekili seçilmiştir. Ekim 2003 tarihine kadar TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu’nda CHP grubu başkanı olarak çalışmıştır.
 Ekim 2003-Ağustos 2007 tarihleri arasında CHP Grup Başkanvekili olarak görev yapmıştır. 22 Temmuz 2007 tarihinde 6. kez İstanbul Milletvekili seçilmiştir.

KENDİ ANLATIMIYLA ALİ TOPUZ
Ali Topuz’un hatıraları iki cilt halinde yayımlandı.  Ali Topuz, özel ve siyasal yaşamını, 20 Ekim 2012 tarihinde akciğer kanseri nedeni ile vefat eden Hikmet Bila’ya anlatmıştı. İki cilt halinde Doğan yayıncılık etiketiyle çıkan Ali Topuz Anlatıyor 1 (Değişimi Yaşamak), Ali Topuz Anlatıyor 2 (Düzeni Değiştirmek) isimli kitaplarda Türk Siyaset Tarihi’ne katkı sağlayacak renkli anekdotlar yer alıyor.

POTOMYALI OLMAKTAN GURUR DUYUYORUM
Potomyalı ve Kambozlu olmaktan mutluyum ve gururluyum. Memleketimizin olağanüstü doğal güzellikleri; insanlarımızın pırıl pırıl zekası, çalışkanlığı, girişimci karakteri ve özverili karakteri övgüye değerdir. Övünmek gibi olmasın ama böylesi niteliklere sahip olmak bir ayrıcalıktır. Ailemiz çok önceleri, bugünki Çayeli ilçesine bağlı Büyükköyde yaşarmış. Oradan Kamboz’a göç etmişler. Ailemizin nüfüs kayıtları Çayeli Nüfüs Müdürülüğü’nde bulunuyordu. Şimdilerde bu kayıtlar Üsküdar ilçesine nakledildiler.

GACARA YUSUF  ÇOK ATAKTI
1950’li ve 1960’lı yıllarda bile İstanbul’da Karaköy, Tophane, Kasımpaşa, Fener, Balat ve Ayvansaray semtlerinde Kanbozlu, Potomyalı ve Rizeli gençler hem çalışmışlar hem de kabadayılık yapmışlardı. Bu atak gençlerin, bir başka deyişle kabadayıların en ünlülerinden birisi de “Gacara Yusuf”tu. Asıl adı Yusuf Hazavitligil idi. Hazavitligil ailesi, Trabzon’un Of ilçesinden Potomya’ya gelip yerleşmişti. Gacara lakabı dedesinden intikal etmiş. Çok yürekli ve atak ama aynı zamanda ufak tefek, çelimsiz bir adamdı. Hatırladığım kadarıyla boyu 1,55-1,60 metre gibi bir şeydi. Ama iş bıçak kullanmaya gelince, eli makine gibiydi GacaraYusuf’un. Saniyede iki üç bıçak darbesi savurabiliyordu. Gacara Yusuf deyince herkes tir tir titriyordu

ŞAPKA GİYMEZUK
Bizim semt camiinin imamı Hüseyin Efendi herhalde köyümüzün (İslâhiye köyünün) imamı Hacı Haşan Efendi’den ya da Potomya’daki Ulucami imamı Hafız Şaban Koliva Hoca’dan almış olduğu talimatla, bir gün babamı çağırıyor, bir iki öğrencisini daha çağırıyor ve bunların eline birer ikişer mektup yazıp veriyor. Bu mektupları alın, falan filan yerlere götürün. Sen şuraya, sen şuraya, sen de şuraya götür, diye talimat veriyor. Babam eve geliyor. Annesine, babaanneme durumu anlatıyor. Hüseyin Efendi, babama iki mektup vermiş, mektuplardan biri de, bizim evimizden yaya olarak en az bir buçuk saat uzaklıktaki bir köyde oturan Mustafa Kandemir’e götürülecek, yani dedeme gidecek. Babam, annesine diyor ki: “Mustafa Kandemir’in mektubunu da sen götür, senin akraban nasıl olsa.” Babaannem akıllı bir kadın. “Ne var bu mektubun içinde acaba?” diye soruyor. Açıp okuyorlar. Mektupta yazılanlar ilginç. Mealen deniliyor ki, “Filan günde Potomya’daki Ulucami’de cuma namazından sonra toplantı yapacağız. Bize şapka giydirmek istiyorlar. Bu, gâvurluktur. Şapkayı giymeyeceğimizi ilan edeceğiz. Çevrede ne kadar eli silah tutan adam varsa, onları da silahlarıyla birlikte getirin, namaz öncesi Potomya’da buluşalım”.

İSYANIN MERKEZİ POTOMYA
Babaannem Sırma Hanım’ın canı sıkılıyor, o durumu anlıyor ve tabii ki kaygılanıyor. Başlarına bir şey gelir diye çekiniyor ama mektubu da götürüyor. Babam da diğer mektubu ilgilisine götürüp teslim ediyor. Böylece, bu mektupları dağıtıyorlar. Ve kalabalık söz konusu günde Potomya’da toplanıyor. Bizim köyden de birçok kişi gelmiş. Dedem de silahlı adamlarıyla orada.  Evet, Şapka Kanunu’nun kabul edildiği 25 Kasım 1925 tarihinden hemen sonra, Potomya Ulucami’nin önünde toplananlara Ulucami imamı Hafız Şaban Hoca (Şaban Koliva) orada bir konuşma yapıyor. Asıl planlayıcı olan kişi bu imam. Bizim köydeki imamı da, bizim semtteki Hüseyin Efendi’yi de, diğer imamları da ilk örgütleyen o. Bu imamın konuşmasından sonra iş başka bir noktaya taşınıyor. Önce şapkanın gâvur icadı olduğunu, şapka giydirenlerin din düşmanı olduğunu söylüyor. Ardından topluluk dalgalanıyor ve isyan fiili olarak başlamış oluyor. Dedem Mustafa Kandemir’in bana anlattığına göre; Ulucami imamı, konuşmanın ardından kalabalığı adam akıllı tahrik ederek, jandarma karakolunu basmaya çağınyor. Basıyorlar da. Karakolun başmda bir jandarma onbaşısı var. Onbaşı önce direniyor. Bakıyor ki, başa çıkacak gibi değil, teslim oluyor. “Ben de sizinle beraberim” diye kendini kurtarmaya çalışıyor. Yine de dinlemiyorlar. Ayaküstü karar vererek, onbaşıyı asmaya kalkışıyorlar. Mustafa Dedem hemen öne çıkıyor, itiraz ediyor. “Biz buraya şapkayı giymeyeceğuz demeye gelduk. Adam öldürmeye gelmeduk, isyan etmeye de gelmeduk,” diyor. Tartışma başlıyor. Tabii dedem, diğer semtlerden gelenler üzerinde de etkili olunca, bizim köyden gelenler, İslâhiye köylüleri, isyancılardan desteği çekiyorlar. Hükümete destek verir konuma geliyorlar. Böylece isyancılar zaman kaybederken, Rize’den askeri birlikler geliyor. Askerler, bunların bir kısmını kuşatıyor, bir kısmını da kaçarken dağlarda yakalıyor ve hepsini teslim alıp götürüyorlar. İstiklal Mahkemesi’ne sevk ediliyorlar. Bu sırada babaannem çabuk davranıyor, babamı çalışmak üzere İstanbul’a yolluyor. Ne olur ne olmaz, babamın köyden uzaklaşması iyi olur, hem de para kazanıp ailenin geçimine yardımcı olur, ortalıkta görülmemesi iyi olur, diye düşünüyor. Böylece babamın gurbet serüveni başlamış oluyor.

DEDEM İSYANIN ÖNCÜLERİNDENDİ
Dedem de, benim köylülerim de ve pek çok Potomyalı da bu tür bir dik başlı Potomyalıdır. Başta bizim köylüler, İslâhiye köylüleri olmak üzere dik başlı Potomyalılar, gerçekleri görüp vakit yitirmeden tertibi bozuyorlar ve isyanın daha da büyümeden bastırılmasına yardımcı oluyorlar. İstiklal Mahkemesi’nde kimilerine ölüm cezası veriliyor. Kimileri de farklı sürelerle kürek cezasına mahkûm ediliyor. Dedem de on yıl kürek cezası verilenler arasında. Dedemi idamdan kurtaran, isyancıların asmaya kalktığı onbaşının ifadesi oluyor. Onbaşı dedemi göstererek, “Bu adam olmasaydı, beni asacaklardı”  deyince, dedem idamdan kurtuluyor. Yoksa asılacaktı, çünkü isyanın öncülerinden görünüyordu. Dedem on yıl kürek cezasına mahkum edilmişti; ama iki üç sene sonra serbest bırakılmış. Önce Edirne Cezaevi’nde yatmış, sonra İstanbul’a Sultanahmet Cezaevi’ne göndermişler. Mustafa Kandemir dede de, gerçi şapka isyanı nedeniyle hapse atılmıştı.

BABAM TESKERE BIRAKTI
Babam İstanbul’da önce Kasımpaşa’ya, daha sonra da Karaköy’e yerleşiyor. İşçilik yapıyor; fırınlarda, gemilerde çalışıyor. Beş yılı aşkın bir süre evinden uzakta çalışarak yaşıyor. Yıllık izinlerinde köye gelip dönüyor. Askerlik çağı gelinceye kadar İstanbul’da kalıyor. 1931 yılında köye dönüş yapıyor ve o yıl annem Nazmiye Kandemir’le evleniyor. Sonra askere gidiyor. Babam iki yıl süren askerlik hizmetini, 11 Mayıs 1932-11 Mayıs 1934 tarihleri arasında, Kars 9. Kolordu 29. Alay 1. Tabur Komutanlığı emrinde yerine getirmiş. O zaman askerde “teskere bırakma” diye bir uygulama varmış. Terhis olmuyorsunuz, teskere bırakıp maaşlı olarak orduda kalıyorsunuz, askerlik görevine profesyonel olarak devam ediyorsunuz. Yapılan sınavlarda başarılı olursanız, astsubay oluyorsunuz. Babam da askerliği daha güvenceli bir iş olarak görüyor, teskere bırakarak ve sınavları kazanarak, 1 Kasım 1934 tarihinde jandarma astsubay çavuş oluyor. Ağrı iline bağlı Doğubeyazıt ve Eleşkirt ilçelerinde görev yapıyor. Ben 4,5 yaşındayken, babamın astsubay kıyafetiyle köye gelişini hatırlarım. O köye girdiği zaman herkes onu karşılamaya gitmişti. 

ECEVİT’TEN KENDİNİ KORU
Babam, beni teşvik etmekten de geri kalmazdı. Önemli gördüğü konularda beni uyarır ve tavsiyelerde bulunurdu. Çok ilginçtir. Babam, ölümünden az önce hasta yatağında... Benim de o sıralarda Ecevit’le tartışma içinde olduğumu biliyordu. 16 Ekim 1979 tarihinde hükümetten istifa etmiştik. 8. Olağanüstü Kurultay toplantıya çağrılmıştı. O sıkıntılı günlerde ben İstanbul’daydım. Babamın başucunda, hastanede kalmak istiyordum. Babam beni azarladı, “Sen burada ne arıyorsun, Ankara’daki vazifenin başına git!” dedi. “Sen git işine bak, ben öleceksem ölürüm, yaşayacaksam da yaşanm, inşallah yaşarım” diye sertçe çıkıştı. “Peki” dedim. Tam ayrılacakken çok ilginç bir şey daha söyledi:
“Ecevit’ten kendini koru oğlum” dedi. Bu uyarı, doğrusu beni çok düşündürmüştü. Ölüm döşeğindeki babam, bir taraftan her şeye rağmen bana görevlerimi hatırlatıyor, öte yandan da hâlâ beni esirgemeye çalışıyordu.

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları

Rize Siyaset Tarihinden Fıkralar

  • 0
  • 0
  • 51

Vefatının 14. Yılı Anısına (18 Kasım 2009)

  • 0
  • 0
  • 275

Servet Yardımcı: Rize Hatıralarımızın Şehridir

  • 0
  • 0
  • 184

İYİ Kİ DOĞDUN KAZIM

  • 0
  • 0
  • 163

Sayın Cumhurbaşkanına Bunları da İletin

  • 0
  • 0
  • 227

Abdurrahim Albayrak: Onu Hiç Unutmayacağım

  • 0
  • 0
  • 216

Ahmet Mesut Yılmaz Ve Hatıralar

  • 0
  • 0
  • 207

Rize Kültürü Ve Hohol Olmak

  • 0
  • 0
  • 280

Çaya Gönül Verenler ve ÇAYKUR Genel Müdürleri

  • 0
  • 0
  • 603

Bir Siyaset Bilgesi Rize Vakfı Başkanı Orhan Keçeli

  • 0
  • 0
  • 229

Tarihçi Yazar Osman Öndeş Bu Kez Fatih Sultan Kar'ı Yazdı

  • 0
  • 0
  • 357

Futbol Sahalarının Arap Ahmet'i

  • 0
  • 0
  • 628

Çamlıhemşin Çinçivalı Murat Karayalçın'ın Anıları

  • 0
  • 0
  • 316

Rize Şehir Merkezinde Kentsel Dönüşüm

  • 0
  • 0
  • 382

Rize Turizminde Potansiyel Var

  • 0
  • 0
  • 338

Rizeli Siyasilerin Darbe Hatıraları

  • 1
  • 0
  • 786

Şampiyon Rizespor (1973-74 Sezonu)

  • 0
  • 0
  • 320

Rize Sporundan Bir Yıldız Kaydı

  • 0
  • 0
  • 1112

Rize Çayına Adanan Bir Ömür: Mehmet Zihni Derin

  • 0
  • 0
  • 443

Bu Topraklardan Bir Cimilli İbo Geçti

  • 0
  • 0
  • 504

24 Saatte 24 Futbolcu Transfer Eden Rizespor’a Selam Olsun

  • 0
  • 0
  • 756

Rize Günleri “Küme”de Olmasın Rize’yi Rezil Etmeyelim

  • 0
  • 0
  • 514

Sonra Döndüm Dedim ki İyi ki Rizeliyim

  • 0
  • 0
  • 630

Onların da Yolu Rizespor'dan Geçti

  • 0
  • 0
  • 416

Rizespor Süper Lig'de

  • 0
  • 0
  • 408

Mehmet Yaşar, Sedat ve Osman Türüt: Göğsünde Ay Yıldızlı Armayı Taşımış Rizeli Güreşçiler

  • 0
  • 0
  • 727

Rizeli Araştırmacı Yazar Sarıyar Belleği İbrahim Balcı'nın Ardından

  • 0
  • 0
  • 683

Futbolda Sakin Güç: İrfan Saral

  • 0
  • 0
  • 725

Birlikten Kültür Doğuyor

  • 0
  • 0
  • 1398

Eski İstanbul'un Rizeli Kabadayıları

  • 1
  • 0
  • 7984

Tarihinden Sayfalar, Birazcık Radyasyon İyidir

  • 0
  • 0
  • 721

Yazında Doğası, Çayı ve İnsanıyla Rize-2

  • 0
  • 0
  • 726

Rize'nin Ünlü Futbolcuları: Onların da Yolu Futbol Sahalarından Geçti

  • 0
  • 0
  • 771

Rizeli Savcı Yusuf İzzet Akçal Ve Şair Nazım Hikmet’in Bursa Cezaevi Hatıraları

  • 0
  • 0
  • 715

19 Mayıs Rize'de Çifte Bayram

  • 0
  • 0
  • 885

Gol Kralı Zeki ve Çevik Rizesporlu Oktay Çevik

  • 0
  • 0
  • 506

Şair Abdul Celil Bayar

  • 0
  • 0
  • 875

Lefter: Rizelileri Rize'yi Hiç Unutmadı

  • 0
  • 0
  • 926

Merhum Başbakan Ahmet Mesut Yılmaz'ın Rize Sevgisi

  • 0
  • 0
  • 970

Çayın Başkentinden Türkiye'nin Başkentine

  • 0
  • 0
  • 906

Rize'nin İl Oluşunun 99. Yılı Anısına

  • 0
  • 0
  • 916

Bir Futbol ve Rizespor Emekçisi: Zafer Numan Kanburoğlu

  • 0
  • 0
  • 583

Osman Yüksel Serdengeçti'den Rize'ye Güzelleme

  • 0
  • 0
  • 966

Türk Ordusuna Rizelilerin Hediyesi: Rize Teyyaresi

  • 0
  • 0
  • 1033

Namı Değer Çingene Arif: Arif Koca

  • 0
  • 0
  • 1128

Aspetli Hayırsever Ali Rıza Mete

  • 0
  • 0
  • 921

Rize'de Bir Demokrasi Yıldızı: Mehmet Ali Kumbasar

  • 0
  • 0
  • 951

Vekil Olmak/Asıl Kalmak

  • 0
  • 0
  • 951

Laz Ziya, Ziya Kalkavan

  • 0
  • 0
  • 928

Rizespor Ruhu ve Mustafa Zeki Rakıcıoğlu

  • 0
  • 0
  • 587

RİZE GÜNLERİ RİZE’YE YAKIŞIR OLMALI

  • 0
  • 0
  • 1187

BU TOPRAKLARDAN BİR CİMİLLİ İBO GEÇTİ

  • 0
  • 0
  • 3355

KAZIM'IN ANISINA

  • 0
  • 0
  • 1406

RİZE KÜLTÜRÜ ÜZERİNE YETKİLİ VE ETKİLİLERDEN ARZUHALİM

  • 0
  • 0
  • 1401

CUMHURİYET TARİHİNİN İLGİNÇ KARAKTERİ: EKREM RİZE

  • 0
  • 0
  • 1435

SOYADI DA YÜREĞİ DE SAĞLAMDI: AYDIN SAĞLAM

  • 0
  • 0
  • 1240

BİR ÖNDER, BİR MEMLEKET!

  • 0
  • 0
  • 1518

RİZE VEFA KONUSUNDA NEDEN DUYARSIZ

  • 0
  • 0
  • 1248

İNÖNÜ’NÜN RİZE ZİYARETLERİ

  • 0
  • 0
  • 1782

RİZESPOR VE BİR ŞAMPİYONLUK HATIRASI

  • 0
  • 0
  • 3681

TÜRK FUTBOLUNDAN İZ BIRAKMIŞ BİR RİZELİ: AVNİ KALKAVAN

  • 0
  • 0
  • 5468

CUMHURİYET SENATOSU'NUN RİZELİ ÜYESİ: ASPETLİ ŞÜKRÜ METO

  • 0
  • 0
  • 1063

RİZE'NİN KAYBOLAN SEMBOLLERİ

  • 0
  • 0
  • 3771

RİZE’NİN NOSTALJİK DEĞERİ TURİST OTEL VE HATIRALAR

  • 0
  • 0
  • 3416

TURGUT KIRAN’IN ARDINDAN

  • 0
  • 0
  • 4175

RİZE BİZİMDİR VE BAŞKA RİZE YOKTUR

  • 0
  • 0
  • 3082

MÜTEVAZI BİR EFSANE: ALİ YAVUZ

  • 0
  • 0
  • 12744

ÇAY YAPRAĞI ESRA ALKAN'IN KALEMİNDEN DİLE GELDİ

  • 0
  • 0
  • 1744

RİZESPOR'UN KURULUŞ TARİHİ DEĞİŞTİRİLEMEZ

  • 0
  • 0
  • 2349

19 MAYIS TARİHİ RİZESPOR BAYRAMI OLARAK İLAN EDİLMELİDİR

  • 0
  • 0
  • 1100

RİZELİ FUTBOLCULARDAN OLUŞAN RİZESPOR TARİH YAZIYORDU

  • 0
  • 0
  • 6249

TÜRK SİYASET TARİHİNİN İKİ BEYEFENDİ İSMİ: YUSUF İZZET AKÇAL VE EROL YILMAZ AKÇAL

  • 0
  • 1
  • 4553

TÜRK SİYASETİNİN RENKLİ İSMİ: OSMAN KAVRAKOĞLU

  • 0
  • 0
  • 4792

BELEDİYECİLİĞİN BABASI: AYTEKİN KOTİL

  • 0
  • 1
  • 3305

NE RİZE’DE VEFA İSİMLİ BİR SEMT NE DE RİZELİ DE VEFA VAR

  • 0
  • 0
  • 1489

KOCA KAPTAN GÜRSEL AKSEL, RİZESPOR VE VEFA

  • 0
  • 0
  • 1738

OLİMPİYAT VE DÜNYA ŞAMPİYONU RİZE’NİN GURURU: KAZIM AYVAZ

  • 0
  • 2
  • 1745

ATATÜRK’ÜN KADIM DOSTU RİZELİ MATARACI MEHMET EFENDİ

  • 0
  • 0
  • 2885

RİZE ESKİ HÜKÜMET TABİBİ: DOKTOR MEHMET ALİ GÜVEN

  • 0
  • 0
  • 1560

GERİYE HOŞ BİR SEDA KALDI

  • 0
  • 0
  • 1131

RİZELİLERİN DERVİŞ ALİ’Sİ

  • 0
  • 0
  • 1068

YEŞİL MAVİ RENKLER DÜNDAR AKDENİZ’İN ARMAĞANI

  • 0
  • 0
  • 1121

TURGUT AKSOY’UN ARDINDAN: ÖZEL İNSANDI, GÜZEL İNSANDI

  • 0
  • 0
  • 1412

AZMİ KANDEMİR YAŞAYAN TARİHTİR

  • 0
  • 1
  • 1654

ÜÇ GÜZEL ADAM VE ÜÇEL

  • 0
  • 0
  • 1218

TÜRK SİYASET TARİHİNİN RENKLİ İSMİ ALİ TOPUZ'UN ARDINDAN

  • 0
  • 0
  • 1178

SİYASETTE SOL KANAT FUTBOLDA STOPER: ALPER TAŞ

  • 0
  • 0
  • 1092

'BİZİM SASU' CENGİZ SARIOĞLU

  • 0
  • 0
  • 1170

RİZE ÇAYINA ADANAN BİR ÖMÜR: MEHMET ZİHNİ DERİN

  • 0
  • 0
  • 1105

RİZE SİYASET TARİHİNDEN RENKLİ BİR POTRE: MEHMET TALAT DOĞAN

  • 0
  • 0
  • 1295