Hasan Demirbaş, Devrek Sanayi Sitesi'nde açtığı metal atölyesinde işleri arttı, ancak yeterli eleman bulamadı. Nezahat Demirbaş, 1996 yılında eşine yardım etmek için iş yerine gelmeye başladı. Ancak 'sanayide kadın mı çalışır' sözleri üzerine iş yerine akşam saatlerinde gizlenerek gitmeye başladı. Nezahat Demirbaş, 4 yıl boyunca gündüz çalışan işçilerin ardından akşam iş yerine gelip eşi Hasan Demirbaş ile mesai yaptı. Nezahat Demirbaş, bir süre sonra çalışma azmi ve disipliniyle sanayide adını duyurdu. Sanayinin diğer işçileri de Demirbaş'ı, 'Nezahat usta' diye çağırmaya başladı. 23 yıldır eşiyle atölyelerinde demirlere şekil vererek balkon ve kapı tasarımları yapan Nezahat Usta, hem çalıştı, hem de 4 kız çocuğunu okutarak büyüttü. Emekliliğine 2 yıl kaldığını anlatan Neazahat Demirbaş, şöyle konuştu:
'İlk 4 yıl iş yerine gizlenerek girerdim. Kadın sanayide çalışmaz derlerdi. Şimdi beni Nezahat usta olarak çağırıyorlar. Kadın istedi mi her işi yapar. Akşamları getiriyordu eşim beni. Seviyorum bu işi. Burada bir kadının olması biraz kınanıyordu. Akşam yemekten sonra geliyorduk, geceye kadar çalışıyorduk. Sabah da elemanlar geliyordu. Ben şimdi kendi aracımla gidip geliyorum. Esnaf şimdi beni tanıyor. Bana 'Nezahat Usta' ya da 'patron' diyorlar. Günüm burada geçiyor. Önce elemanlara çay yapıyorum. Sonra yapılacak işleri yapıyoruz. Birlikte aile gibiyiz. Ben daha çok demir üzerindeki süsleri büküyor, eğiyorum. Burada çalışmaktan mutluyum. İsteyince her şey başarılıyor. Yeter ki istensin.'
BİRLİKTE ÇALIŞMAKTAN MUTLUYUM
Hasan Demirbaş ise 1982 yılından beri bu işi yaptığını, eşiyle birlikte çalışmaktan mutlu olduğunu belirtti. Demirbaş, 'İlk başta biraz yadırgandı, ama şimdi insanlar alıştı. Olması gereken de zaten bu. Burada birlikte demire şekiller veriyoruz. Sehpa ayakları veya kapılar yapıyoruz. Birlikte çalışmak güzel bir duygu' dedi.
