Ahmedum

Çok ahdım var idi, çıkmadık yaza Azrail de bakmaz bir ile aza Kahpe felek sana verdirsem ceza Kim durur seninle divane felek Kirova şehrine ettim intizar Kara bıyıkların aldı mı nazar? Ahmet, annesine bir mektup yazar Şimden sonra daha yazmam Ahmedum Uğramasın Kirova'ya maşina Felek ağu kattı tatlı aşına Çok oturdum mezarının taşına Şimden sonra daha gelmem Ahmedum Kirova şehrine makine işler Batum limanında gemiler kışlar Yaram derindedir, ciğere işler Şimden sonra yara almam Ahmedum Kirova dediğin Kırım'ın ucu Kahpe felek seçmez kocayı, genci Kavga ettin, seni kaldırdı kolcu Belki hapsoldun da korktun Ahmedum Kirova dediğin adınlı şeher Kara bıyıkların dünyaya değer Ağaç meyve verir, dalını eğer Senden sonra daha yemem Ahmedum Merağım yok, koca ile kardaşa Eyvah! evladımla çıkmadım başa Felek beni, ne hain çaldı taşa Dört yanımdan yara aldım Ahmedum Tam yirmi yaşında aldı eşimi Deryalara kattım, bu gözyaşımı Kimler kabre indirecek leşimi? Kur'an okuyanım yoktur Ahmedum Bülbül konar, ılga eder dalını Ördek yüzer, dalga eder gölünü Dört sene dolandın Kırım elini Şimden sonra daha koymam Ahmedum Kirova'dan hasta bindin vagona Çiçekli yayla da, gitsin yangına Düşmemiştin akranına, dengine Merak ile toprak oldun Ahmedum Dedim ölüm olmaz, hastalık şaka Meğer Azrail'e vermişim yaka Yetim kızlarıma, kim olsun arka Senden sonra arkam yoktur Ahmedum Düşsem deryalara, deryalar boğar Evladı olana, bir gün gün doğar Bizim dağa, yağmur ile kar yağar Senden sonra hiç kalkmasın Ahmedum Fidan diktim bizim bağda, bitmedi Kız isteyip sana elçi gitmedim Yenge-gelin cilvesini etmedim Dünyayı uryan geçirdim Ahmedum Dumanlanır gemilerin borusu Azrail de aldı evin 'bir' isi Benim gurbetçimin geldi gerisi Senden sonra gurbet yansın Ahmedum Gemi yolcu ister, borusu sesler Kuşlar yavrusunu yuvada besler Başına koydular kırmızı fesler Senden sonra fesli görmem Ahmedum Evvel bahar gelir, meraklı aydır Mezarın yüksektir, etrafı çaydır Kirpiklerin uzun, kaşların yaydır Senden sonra daha görmem Ahmedum Güz gelince bizim dereler buzlar Evladın acısı içerden sızlar Toplanın yanıma sahipsiz kızlar Şimden sonra 'bacı' demez Ahmedum Gülüm soldu, dolu vurdu bostana Benim derdimi, yazın destana Haber sorsam, Hala'daki ustana Acep meraktan mı öldün Ahmedum? Çiçekli yaylalar topraklı, taşlı Eyvah! ben gezerim gözlerim yaşlı Eller gelin eder, kutnu kumaşlı Senden sonra gelin görmem Ahmedum Ben dertliyim, öz canımdan bezerim Dağlara, taşlara destan yazarım Abdal oldum, her kapıyı gezerim Eller güler, ben ağlarım Ahmedum Deli gönül, daim gitme havadan Ben bülbülü uçurmuşum yuvadan Yol bulamam, kaldım bir düz ovadan Ne tarafa gideceğim Ahmedum? Deli gönül, ne durursun firkatli Geçirdin dünyayı, gam ile dertli Ben seni büyüttüm nazlı, kıymetli Ölüm seni nasıl aldı Ahmedum? Her an dumanlıdır bizim dağımız Bülbül ötmez, viran kalmış bağımız Cefa ile geldi geçti çağımız Bu dünyayı viran gördüm Ahmedum Benim gönlüm her dem duruyor garip Mahşerde görürüm, olursa nasip Bize yardım etsin Hazreti Habip Hayatımda gülemedim Ahmedum Nokta Hala

Ahmedum

Memlekete Özlem

Çay Türküsü

Birinci dünya savaşı türküsü

Kurban olayim Rize

Oy Karadeniz

Zamansız

Karamişun Dibine

Uydum yarun sözine

Denize vardur kara

Gemiye Çektuk Yelken